ร่วมสมัย / ชะมวง พฤกษาถิ่น หอศิลป์ทวี รัชนีกร พื้นที่ศิลปะโคราช เข้าถึง สัมผัสได้ นานทีแวะมาชมงานศิลปะหอศิลป์ “ทวี รัชนีกร” ศิลปินแห่งชาติ เมืองโคราช ถ้าว่าไปเป็นหนที่สองในรอบสิบปี จากที่หนแรกมาช่วงที่อาจารย์ทวี รัชนีกร เปิดหอศิลป์หลังนี้เมื่อวันที่ 22 เดือนกันยายน พ.ศ. 2550 ต่อจากปีนั้นแล้วไม่ได้แวะวียนเข้ามา มีเพียงแค่เจออาจารย์ทวีเป็นครั้งคราวตามงานกิจกรรมศิลปะ เป็นต้นว่าศิลปินแห่งชาติสัญจร มาครั้งนี้ (5พ.ค.60) เจ้าของหอศิลป์อยู่ในช่วงรักษาสุขภาพ เป็นไปตามสังขารร่างกายมนุษย์อายุ 83 ปี ผู้ที่ทำหน้าที่ดูแลหอศิลป์ คุณกมลวรรณ พิชัย ลูกสาวอาจารย์เป็นผู้จัดการหอศิลป์ฯ จากวันที่หอศิลป์ทวี รัชนีกรเปิด เวลาล่วงผ่านไปสิบปี ภายในอาคารชั้นเดียว 2 หลัง ยังคงจัดแสดงนิทรรศการผลงานของอาจารย์ทวี ทั้งถาวรและหมุนเวียน และอีกพื้นที่หนึ่ง จัดกิจกรรมให้กับนักเรียน นักศึกษา ศิลปิน และประชาชนทั่วไปมาร่วมกันสร้างสรรค์บรรยากาศงานศิลปะ ภาพปี 2550 ถึงแม้อาจารย์ทวี จะไม่ใช่คนโคราชโดยกำเนิด แต่ชีวิตงานและครอบครัวผูกพันอยู่กับพื้นที่มานานกว่า 50 ปี จนประหนึ่ง “ศิลปินรากแก้วอีสาน” ตามข้อมูลประวัติอาจารย์ทวี รัชนีกร (เกิด 10 ต.ค. 2477) พื้นเพชาวอำเภอดำเนินสะดวก จ.ราชบุรี พออายุ 5 ขวบได้ย้ายตามบิดามารดาไปอยู่ที่อำเภอแม่กลอง จ.สมุทรสงคราม เข้าเรียนที่โรงเรียนอัมพวัน อัมพวาวิทยาลัย ด้วยความที่มีใจรักการวาดรูปมาตั้งแต่เด็ก เริ่มฝึกฝนฝีมือด้วยการลอกภาพจากปกสมุดและปกหนังสือ เมื่อเรียนจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จึงได้สอบเข้าเรียนศิลปะขั้นพื้นฐานที่โรงเรียนเพาะช่าง (2496) และสอบเข้าเรียนต่อที่คณะจิตรกรรมและประติมากรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร จบปริญญาตรี (2504) มีเพื่อนร่วมรุ่น อาทิ มานิตย์ ภู่อารีย์, ลาวัณย์ ดาวราย, เศวต เทศน์ทัณฑ์, สันต์ สารากรบริรักษ์ ในขณะที่เป็นนักศึกษาอยู่นั้น ได้ส่งผลงานเข้าประกวดศิลปกรรมแห่งชาติ ได้รับรางวัลติดต่อกันถึง 4 ครั้ง (2501 – 2504) หลังจากนั้นชะตาชีวิตได้กำหนดให้อาจารย์ทวีเดินทางสู่ภาคอีสาน สอนศิลปะวิทยาลัยเทคโนโลยีและอาชีวการศึกษา วิทยาเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (ชื่อในสมัยนั้น , 2507) ได้ร่วมก่อตั้งแผนกศิลปกรรม เปิดสอนวิชาศิลปะโดยตรง ถือเป็นการบุกเบิกการเรียนการสอนศิลปะในภาคอีสาน ใช้ชีวิตการเป็นอาจารย์สอนศิลปกรรม สร้างลูกศิษย์ศิลปะตลอดระยะเวลา 30 ปี จนเกษียณอายุราชการในปี 2537 จากนั้นมาใช้ชีวิตศิลปินอิสระ สร้างงานศิลปะที่ตนรักอย่างจริงจัง อย่างเช่นภาพเขียน “เด็กสาวชนบท” อาจารย์ทวีเล่าที่มาช่วงที่เปิดหอศิลป์(2550) ตอนหนึ่งว่า “ช่วงที่มาใช้ชีวิตอยู่ที่โคราชปี 2505 ขณะนั้นโคราชเป็นฐานทัพสำคัญของพวกอเมริกา ได้เข้ามาทำลายสภาพสังคมเล็กๆ ในชนบท ประกอบกับความข้นแค้นของชาวบ้าน ถูกภาครัฐละเลยไม่ใส่ใจ และข้าราชการที่มีอำนาจกดขี่ ปรากฏการณ์เหล่านี้ล้วนอยู่ในสายตาผม จึงก่อให้เกิดแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์งานศิลปะเพื่อสะท้อนสังคมในยุคสมัยนั้น สร้างผลงานสีน้ำมันบนผ้าใบในช่วงปี 2510 คือ เด็กสาวชนบท” นอกจากผลงานเขียนภาพสะท้อนสภาวะอารมณ์ทางสังคมแบบกึ่งนามธรรม ใช้สีสันที่สดและหนัก เน้นภาพด้วยสีเข้มจัด ช่วยสร้างอารมณ์คนดูได้เป็นอย่างดี นับเป็นวิธีการเขียนภาพซึ่งเป็นลักษณะเด่นของอาจารย์ทวีที่ใช้เรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน ยังมีผลงานสื่อผสม แฝงไปด้วยสัจธรรมและปรัชญาทางพุทธศาสนา ล้วนสะท้อนเปลือกของสังคมได้เป็นอย่างดีแล้ว ยังมีงานเซรามิก งานประติมากรรมจากการสลักไม้เก่า ที่ผุกร่อนไปตามกาลเวลาของบรรดาไม้เป็นรูปทรงงานประณีตศิลป์บ้าง หรือไม้กระดานจากบ้านเก่าๆ สวยงามทางสายตาของศิลปิน นำมาจัดแสดงประติมากรรมสลักไม้ภายในหอศิลป์ อาจารย์ทวี รัชนีกร ศิลปินแห่งชาติ ทัศนศิลป์ (จิตรกรรม) 2548 กล่าวการสร้างหอศิลป์หลังนี้ว่า นอกจากจิตวิญญาณ ความรัก และความทุ่มเทให้กับหอศิลป์ แสดงผลงานของตนและเพื่อนศิลปินด้วยกันแล้ว ยังมีการจัดกิจกรรมต่างๆ อาทิ ประกวดวาดภาพ จัดเสวนา บรรยายงานศิลปะ “ผมคิดว่าการสร้างสรรค์ศิลปะไม่ควรจำกัดอยู่แค่เพียงการวาดรูป หรือทำประติมากรรม การสร้างหอศิลป์เป็นหน้าที่หนึ่งของศิลปินที่ให้อะไรกับสังคม หวังว่าหอศิลป์นี้จะเป็นประโยชน์ทั้งกับนักเรียน นักศึกษา และประชาชน” เมื่อมาถึงวันนี้ “หอศิลป์แห่งนี้ยังจัดกิจกรรมศิลปะ รวมทั้งศิลปิน ผู้มาเยือนชมผลงานของอาจารย์ทวีอย่างไม่ขาดสาย” คุณกมลวรรณ กล่าวภาพให้เห็น ซึ่งรวมไปถึงแขกระดับรัฐมนตรี หอศิลป์ทวี รัชนีกร ตั้งอยู่เลขที่ 203 ซ.เพชรมาตุคลา 4 หมู่ที่ 10 ถ.ราชสีมา ต.หัวทะเล อ.เมือง จ.นครราชสีมา เปิดให้ชมวันพุธ – อาทิตย์ (หยุดวันจันทร์–อังคาร) 10 โมงถึง 4 โมงเย็น หอศิลป์ทวี รัชนีกร พื้นที่ทางศิลปะโคราช เข้าถึง สัมผัสได้